Na een lange nacht werd gisterochtend (14 november) om 6 uur het eerste pupje van Indy geboren. Om 17 uur kwam nummer 9 ter wereld.
Het begon met een verhuizing….. Al weken geleden hebben we een prachtige kraamkamer op een rustige plek maar op de avond voor de bevalling, toen ze wat onrustig begon te worden, weigerde ze in de werpkist te gaan. Ze kroop in de bench in de woonkamer (die altijd open staat maar wat ze, naast haar mand, een fijn plekje vindt) en met geen mogelijkheid kregen we haar er nog uit. In de bench bevallen was geen optie; dan konden we niet bij haar en haar pups. Dus….. hele gezin in actie en de werpkist naar de woonkamer verplaatst, op de plek van de bench. En dat is waar ze bevallen is, midden in de woonkamer haha. Ik wist dat ze graag bij ons was, maar dat liet ze nu meer dan ooit weten. En zo staat er dus nu een werpkist vol prachtige witte wondertjes in onze woonkamer, met een hele zorgzame, lieve mama Indy die even relaxed is als altijd…. Een talentvolle mama blijkt. En ze geniet! Ze is trots en straalt blijheid uit. Wat een genot om naar te kijken.
Dat er zo veel tijd zit tussen de eeste en laatste pup is omdat het enorm lang duurde voordat pupje ‘8’ kwam. 7 pups kwamen op een mooie manier ter wereld, maar Indy verzwakte toen de weeen voor pup 8 kwamen leek het alsof ze niet genoeg kracht meer had. Dit kan natuurlijk na 7 bevallingen, maar ik vertrouwde het niet en daarom zijn we met Indy (die weeen had) en 7 pups in een kist met kruiken naar de dierenarts gereden. Op zo’n moment neem je gewoon geen risico. Niet voor de pups, maar zeker ook niet voor je eigen hond. Een echo en röntgenfoto liet zien dat er niet nog 2 maar 3 pupjes zaten, maar dat bij 1 pup geen hartje meer te zien was. Terwijl we bij de dierenarts waren kwam dit pupje op natuurlijke manier ter wereld. Altijd triest, maar eenmaal thuis bleek dat dit pupje de weg had geblokkeerd voor nummer 9 en 10 en zo eindigden we met een prachtig nest van 9 gezonde pups.
Het was geweldig om dit weer met mijn mama te doen. Die was ook bij de geboorte van mijn 4 kids en bij eerdere nestjes, maar het blijft keer op keer geweldig om dit te samen te doen. Indy liet zich zowel door haar als door mijn graag steunen en met z’n driën waren we een superteam.
De webcam heeft ervoor gezorgd dat de toekomstige pupeigenaren (en hun families in binnen en buiteland haha) mee konden genieten van de bevalling (en nu nog van de werpkist vol witte wondertjes). Wat was het ook voor hun een spannende dag, maar aan het einde van de dag konden we alle mensen bellen met de geweldige boodschap dat hun pupje geboren was. Wat een feestje.
Nu een dag verdere zijn alle pups al geweldig aangekomen en doet Indy het praktisch zelf. Dit is echt leuker dan tv! Dochter Aniek is in de zorgrol geschoten en brengt veel tijd in de werpkist door en geeft iedere pup de nodige aandacht, zorgt dat ze allemaal goed kunnen drinken, haalt de pups uit de kist als ik m ga schoonmaken en legt ze lekker weer terug onder de warme lamp. Ook het wegen kunnen we heel goed aan haar overlaten.
