Wat vliegt de tijd! Omdat Indy zo ziek werd was het direct keihard werken. Voor haar maar ook voor ons. Maar wat deed ze het goed. Samen hebben we de afgelopen weken gezorgd dat de 9 inieminie pupjes zijn uitgegroeid tot 9 prachige, vrije, relaxte, knappe pups. De afgelopen weken zijn gevuld geweest met was, was en nog eens was, knuffelen, voeden, verschonen, puppyvisite, weer knuffelen, voeden, visite, verschonen, voeden etc. Na paar weken kwam daar buitenspelen, de buurt verkennen, een bezoek aan de dierenarts bij. Tussendoor werd het sinterklaas, kerst, oud en nieuw. Mega veel vuurwerk, maar met een relaxte mama die graag naar vuurwerk kijkt en een net zo relaxte tante Ollie hebben de pups er niets negatiefs van meegekregen. We hebben alle gordijnen open gelaten en van 00.00 tot zeker 4.00 uur was het hier een aaneenschakeling van lichtflitsen en heel veel knallen. De pups hebben heerlijk gespeeld en geslapen alsof er niets gebeurde. Heerlijk! Afgelopen week stond in het teken van afscheid nemen. Wat fijn dat we alle gezinnen met regelmaat op visite hebben gehad en dus weten dat ze alle 9 naar geweldig fijne plekjes zouden gaan. Dat laat makkelijker los! Ook Indy heeft het prima gedaan met het afscheid. Zo 1 of 2 per dag ging prima en na de laaste is ze eigelijk best heel ok. Ze huppelt zelf als een pup en slaapt veel (en wij ook haha). Het is tijd voor Indy! Weer even terug naar de basis, weer even de balans vinden en weer heerlijk samen trainen! Ik heb er zin in en geniet dagelijks van de fotos en filmpjes die ik van de nieuwe baasjes krijg. Ik ben trots op hoe geweldig ze het allemaal doen!! Daar doe je het voor 🙂
Ik heb dit dagboek door alle drukte heel slecht bijgehouden. Wel hebben de nieuwe baasjes op de hoogte gehouden met filmpjes en foto’s en ook via facebook hebben we gelukkig veel gedeeld.
