Vandaag weer richting het Noorden gereden voor de tweede dekking. Wederom in het fijne gezelschap van mijn mama, die tot nu toe altijd mijn steun en toeverlaat is geweest bij onze bevallingen (en die van mijzelf ook ;-)) en nestjes!

Al van ver hoorde of zag Nelson Indy al aankomen en liet goed van zich horen terwijl wij Indy nog even lieten plassen na de lange autorit.

Indy was een stuk meer ontspannen en daagde Nelson een beetje uit. Al vrij snel liet ze hem toe en hadden we weer, door de fijne begeleiding van Alma, een rustige en geslaagde dekking.

Nu de dekaangifte bij de Raad van Beheer doen en dan beginnen de laaaaaaange 4 weken wachten tot de echo! Wij duimen!